Çınar Olayı Nedir,
Çınar Olayı Hakkında Kısaca Bilgi
Çınar Olayı, vakayi vakvakîye olarak da bilinir, 17. yüzyılda İstanbul’da meydana gelen yeniçeri ayaklanması (4-8 Mart 1656).
Sultan İbrahim’in öldürülmesinden (1648) sonra içağalar ile ocak ağaları arasındaki giderek artan sürtüşmeler, Kösem Sultan’m öldürülmesinden (1651) ve ocak ağalarının yönetimdeki etkinliklerinin sona ermesin­den sonra yeni boyutlar kazandı. İbrahim’in yerine tahta çıkan IV. Mehmet’in (Avcı) çocuk yaşta oluşu, Girit Savaşı’mn yol açtığı ekonomik bunalım ve asker ulufelerinin değeri düşük para ile ödenmesi yeniçeriler arasında yoğun bir hoşnutsuzluk doğurdu.
4 Mart 1656′da sipahilerin de katılmasıyla Atmeydanı’nda toplanan yeniçeriler, IV. Mehmet’i ayak divanına çağırıp bazı devlet ileri gelenleri ile saray ağalarını içeren 30 kişinin başını istediler. Ayaklan­macıları yatıştırmak amacıyla bazı görevliler azledildi. Bunu yeterli bulmayan yeniçeriler ertesi gün sarayı kuşattılar. Ayaklanmanın daha da yaygınlaşmasıyla kentte günlük yaşam durdu. Padişah sonunda ayaklanma­cıların isteklerini kabul etmek zorunda kal­dı. Bundan sonra bir insan avı başladı ve çoğu maliyede görevli yüzlerce kişi öldürül­dü. Bazılannın cesetleri Atmeydanı’ndaki bir çınar ağacının dallarına asıldı. Beş gün süren ayaklanmanın sonunda ocak ağaları yönetimde yeniden etkinlik sağladı. Ama bu ocak ağaları, Valide Turhan Sultan’m hazırladığı bir planla ve şeyhülislamın fetva­sıyla 8 Mart 1656′da sarayda idam edildiler. Bu arada kaçan 200 kadar ayaklanmacı da kent kapılarında ve çıkış yollarında yakala­narak öldürüldü.
Dallarına cesetlerin asıldığı çınar ağacı, meyveleri insana benzeyen efsanevi vakvak ağacını çağrıştırdığı için olay Vakayı Vakvakiye olarak adlandırılmıştır
Çınar Olayı Hakkında Kısaca Bilgi
Çınar Olayı, vakayi vakvakîye olarak da bilinir, 17. yüzyılda İstanbul’da meydana gelen yeniçeri ayaklanması (4-8 Mart 1656).
Sultan İbrahim’in öldürülmesinden (1648) sonra içağalar ile ocak ağaları arasındaki giderek artan sürtüşmeler, Kösem Sultan’m öldürülmesinden (1651) ve ocak ağalarının yönetimdeki etkinliklerinin sona ermesin­den sonra yeni boyutlar kazandı. İbrahim’in yerine tahta çıkan IV. Mehmet’in (Avcı) çocuk yaşta oluşu, Girit Savaşı’mn yol açtığı ekonomik bunalım ve asker ulufelerinin değeri düşük para ile ödenmesi yeniçeriler arasında yoğun bir hoşnutsuzluk doğurdu.
4 Mart 1656′da sipahilerin de katılmasıyla Atmeydanı’nda toplanan yeniçeriler, IV. Mehmet’i ayak divanına çağırıp bazı devlet ileri gelenleri ile saray ağalarını içeren 30 kişinin başını istediler. Ayaklan­macıları yatıştırmak amacıyla bazı görevliler azledildi. Bunu yeterli bulmayan yeniçeriler ertesi gün sarayı kuşattılar. Ayaklanmanın daha da yaygınlaşmasıyla kentte günlük yaşam durdu. Padişah sonunda ayaklanma­cıların isteklerini kabul etmek zorunda kal­dı. Bundan sonra bir insan avı başladı ve çoğu maliyede görevli yüzlerce kişi öldürül­dü. Bazılannın cesetleri Atmeydanı’ndaki bir çınar ağacının dallarına asıldı. Beş gün süren ayaklanmanın sonunda ocak ağaları yönetimde yeniden etkinlik sağladı. Ama bu ocak ağaları, Valide Turhan Sultan’m hazırladığı bir planla ve şeyhülislamın fetva­sıyla 8 Mart 1656′da sarayda idam edildiler. Bu arada kaçan 200 kadar ayaklanmacı da kent kapılarında ve çıkış yollarında yakala­narak öldürüldü.
Dallarına cesetlerin asıldığı çınar ağacı, meyveleri insana benzeyen efsanevi vakvak ağacını çağrıştırdığı için olay Vakayı Vakvakiye olarak adlandırılmıştır
